SECDE SURESİNİN TAMAMI (SECDE SURESİ 1, 2, 3 ve TÜM SAYFALAR İLE BİRLİKTE TÜM 30 AYET)
Aşağıda sure hem Arapça hem de Türkçe harflerle yazılışıyla birlikte ayet ayet verilir.
Ayet Arapça metin ve hemen altında Türkçe okunuşu bulunmaktadır:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Bismillâhirrahmânirrahîm
الٓمٓ
Elif Lâm Mîm
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Tenzîlul kitâbi lâ raybe fîhi min rabbi’l-âlemîn
اَمْ يَقُولُونَ افْتَرٰيهُۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَآ اَتٰیهُمْ مِنْ نَذ۪يرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
Em yekûlûne ifterâhu, bel huve’l-hakku min rabbike li tunzire kavmen mâ etâhum min nezirin min kablike leallehum yehtedûn
اَللّٰهُ الَّذ۪ي خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا ف۪ي سِتَّةِ اَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰى عَلَى الْعَرْشِۜ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِه۪ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍۜ اَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
Allâhullezî halekas semâvâti vel arda ve mâ beynehumâ fî sitteti eyyâm(in), summe’stevâ alel-arş. Mâ lekum min dûnihî min veliyyin ve lâ şefî, e fe lâ tetezekkerûn
يُدَبِّرُ الْاَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ اِلَى الْاَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ اِلَيْهِ ف۪ي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ اَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ
Yudebbirus emre mine’s-semâi ilel-ard, summe ya’rucu ileyhi fî yevmin kâne mikdâruhu elfe senetin mimmâ te’uddûn
ذٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّح۪يمُ
Zâlike âlimul-gaybi ve’ş-şehâdeti, el-azîzurrahîm
اَلَّذ۪ي اَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَاَ خَلْقَ الْاِنْسَانِ مِنْ ط۪ينٍ
Ellezî ahsene kulle şey’in halakahû ve bedee halka’l-insâni min tîn
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَه۪ينٍ
Summe ce’ale neslehû min sulâletin min mâin mehîn
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ ف۪يهِ مِنْ رُوحِه۪ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَالْاَفْئِدَةَۜ قَل۪يلًا مَا تَشْكُرُونَ
Summe sevvâhû ve nefeha fîhî min rûhihî ve ce’ale lekumu’s-sem’a ve’l-ebsâra ve’l-ef’idete kalîlen mâ teşkurûn
وَقَالُوا اَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْاَرْضِ اَئِنَّا لَف۪ي خَلْقٍ جَد۪يدٍۜ بَلْ هُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ
Ve kâlû e izâ dalelnâ fi’l-ard, e innâ le fî halqin cedîd. Bel hum bi likâi rabbihim kâfirûn
قُلْ يَتَوَفّٰيكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذ۪ي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ اِلٰى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
Kul yeteveffâkum melekul-mevti’l-lezî vukkile bikum, summe ilâ rabbikum turce’ûn
وَلَوْ تَرٰى اِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُوا رُءُوسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْۜ رَبَّنَا اَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا اِنَّا مُوقِنُونَ
Ve lev terâ izil-mucrimûne nâkisû ruûsehüm inde rabbihim, rabbenâ ebsarnâ ve semi’nâ ferci’nâ na’mel sâlihan innâ mûqinûn
وَلَوْ شِئْنَا لَاٰتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدٰیهَا وَلٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنّ۪ي لَاَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اَجْمَع۪ينَ
Ve lev şi’nâ le âteynâ kulle nefsin hudâhâ, ve lâkin haqqa’l-kavlu minnî le emleenne cehenneme mine’l-cinneti ve’n-nâsi ecma’în
فَذُوقُوا بِمَا نَس۪يتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هٰذَاۜ اِنَّا نَס۪ينَاكُمْۖ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
Fe zûkû bimâ nesîtum likâe yevmikumul hâzâ innâ nesînâkum, ve zûkû azâbe’l-huldi bimâ kuntum ta’melûn
اِنَّمَا يُؤْمِنُ بِاٰيَاتِنَا الَّذ۪ينَ اِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ۩
İnnemâ yu’minu bi âyâtinellezîne izâ zukkirû bihâ harrû sücceden ve sebbahû bi hamdi rabbihim ve hum lâ yestekbirûn (Tilavet secdesi)
تَتَجَافٰى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًاۖ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
Tetecâfâ cunûbuhum ani’l-medâci’i yed’ûne rabbahum havfen ve tama’an, ve mimmâ razaknâhum yunfikûn
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا اُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ اَعْیُنٍۚ جَزَآءً بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ
Fe lâ ta’lemu nefsun mâ uhfiyye lehum min kurrati a’yunin, cezâen bimâ kânû ya’melûn
اَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًاۜ لَا يَسْتَوُونَ
E fe men kâne mu’minen ke men kâne fâsikan, lâ yestevûn
اَمَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوٰىۖ نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Emmellezîne âmenû ve amilû’s-sâlihâti fe lehum cennâtul-me’vâ nüzulen bimâ kânû ya’melûn
وَاَمَّا الَّذ۪ينَ فَسَقُوا فَمَأْوٰيهُمُ النَّارُۜ كُلَّمَا اَرَادُوا اَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا اُع۪يدُوا ف۪يهَا وَق۪يلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذ۪ي كُنْتُمْ بِه۪ تُكَذِّبُونَ
Ve emmellezîne fesekû fe me’vâhumun-nâr. Kulle mâ erâdû en yahrucû minhâ u’îdû fîhâ ve kîle lehum zûkû azâben-nâri’l-lezî kuntum bihi tukezzibûn
وَلَنُذ۪يقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْاَدْنٰى دُونَ الْعَذَابِ الْاَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Ve le nuzîkannehum mine’l-azâbi’l-ednâ dûne’l-azâbi’l-ekber, leallehum yerci’ûn
وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِاٰيَاتِ رَبِّهِ۪ ثُمَّ اَعْرَضَ عَنْهَاۜ اِنَّا مِنَ الْمُجْرِم۪ينَ مُنْتَقِمُونَ
Ve men azlemu mimmen zukkire bi âyâti rabbihî summe a’rada anhâ, innâ mine’l-mucrimîne muntaqimûn
وَلَقَدْ اٰتَيْنَا مُوسٰى الْكِتَابَ فَلَا تَكُنْ ف۪ي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَٓائِه۪ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي اِسْرَٓائ۪يلَ
Ve leqad âteynâ mûsel kitâbe, fe lâ tekun fî miryetin min liqâihî, ve cealnâhu huden li benî isrâîl
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ اَئِمَّةً يَهْدُونَ بِاَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُواۖ وَكَانُوا بِاٰيَاتِنَا يُوقِنُونَ
Ve cealnâ minhum eimmeten yehdûne bi emrinâ lemmâ saberû, ve kânû bi âyâtinâ yûqinûn
اِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ ف۪يمَا كَانُوا ف۪يهِ يَخْتَلِفُونَ
İnne rabbeke huve yefsılu beynehum yevme’l-qıyâmeti fîmâ kânû fîhi yahtelifûn
اَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ ف۪ي مَسَاكِنِهِمْۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَاتٍۜ اَفَلَا يَسْمَعُونَ
E ve lem yahdi lehum kem ehleknâ min qablihim mine’l-qurûni yemşûne fî mesâkinihim, inne fî zâlike le âyât, e fe lâ yesme’ûn
اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا نَسُوقُ الْمَٓاءَ اِلَى الْاَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِه۪ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ اَنْعَامُهُمْ وَاَنْفُسُهُمْۜ اَفَلَا يُبْصِرُونَ
E ve lem yerav ennâ nesûqul-mâe ilel-arḍi’l-cürûz fe nuhricu bihî zer’an te’kulu minhû en’âmuhum ve enfusuhum, e fe lâ yubsirûn
وَيَقُولُونَ مَتٰى هٰذَا الْفَتْحُ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ
Ve yekûlûne metâ hâzâ’l-fethu in kuntum sâdıkîn
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنْفَعُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا ا۪يمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ
Kul yevme’l-fethi lâ yenfe’u’l-lezîne keferû îmânuhum ve lâ hum yunzarûn
فَاَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ اِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ
Fe a’rid anhum ventazir, innehum muntezırûn
